آنژیوگرافی قلب (معروف به آنژیوگرافی عروق کرونر) درواقع تصویر اشعه ایکس از رگ های خونی پس از پر کردن آن‌ها از ماده حاجب (یک ماده خاص جهت افزایش وضوح-معروف به ماده کنتراست)، برای مشاهده و معاینه دقیق آن‌ها است. این کار روشی برای تشخیص پاتولوژی فضای داخلی رگ‌های خونی یا لومن می باشد.
استاندارد طلایی آنژیوگرام قلب، برای ارزیابی بیماری عروق کرونر (CAD) است. آنژیوگرافی عروق کرونر می تواند محل دقیق و شدت CAD را شناسایی کند. امروزه رادیولوژیستها و کاردیولوژیستها با استفاده از آنژیوگرافی جراحی‌های بسیار ظریفی را در سیستم گردش خونی، به خصوص شریان‌های قلبی انجام می‌دهند.
چگونه انجام می شود؟
آنژیوگرافی عروق کرونر با استفاده از بی حسی موضعی و آرام سازی داخل وریدی انجام می شود و به طور کلی خیلی ناراحت کننده نیست.
در انجام یک آنژیوگرافی کرونر، یک کاستر کوچک (لوله توخالی نازک با قطر 2-3 میلی متر) از طریق پوست به داخل شریان کشاله ران یا بازو وارد می شود.
با کمک یک فلوروسکوپ (وسیله ای برای مشاهده ی اشعه ایکس) هدایت می شود، سپس کاستر تا عروق کرونر قلب پیش می رود.
بعد، مقدار کمی کنتراست رادیوگرافی (یک محلول حاوی ید که به راحتی با تصاویر اشعه ایکس مشخص می شود) به عروق کرونر تزریق می شود. تصاویر تولید شده آنژیوگرافی نامیده می شود.
این روش حدود 20-30 دقیقه طول می کشد.
بعد از عمل، کاستر برداشته می شود و سرخرگ در پا یا بازو برای جلوگیری خونریزی بخیه می شود.
اغلب ستفاده از نشانگر آنژیوپلاستی، به عنوان بخشی از همین روش انجام می شود.
- ۹۹/۰۵/۱۱